Na wat cruesli als ontbijt en wat bakken koffie, gemaakt op het bommetje naast de auto, reden we het terrein af om weer Route 66 te volgen. Deze moesten we nog zo'n 5 mijl afrijden tot aan de snelweg. Deze meteen weer af bij de eerstvolgende afrit naar onze tussenbestemming: de grootste outletcenter die ik ooit gezien heb.
Meer dan 200 winkels en alles mooi overdekt. Niet zo'n mooi centrum trouwens, maar dus wel met veel winkels. We wilden nog wat kleren voor mij en Lieve halen en voor Laura ook als we iets zouden vinden. En dat is gelukt. Ook die tas die we in Las Vegas voor onze neus zagen weggaan hadden ze hier nog staan. En...er was een Disneystore. We dachten slim te zijn en hier alvast een knuffel voor de kinderen te gaan halen. En dat was ook slim. 7 a 8 dollar voor een knuffel die later tussen de 25 en 30 dolar bleken te kosten. Nadeel was wel dat we met twee knuffels de man de winkel weer uitgingen. De lunch was bij zo'n bunkerschuur in de outlet. Wel lekkere sandwiches en salades. De focaccia's werden live voor ons gebakken. Maar zo eten aan een vies tafeltje in zo'n lawaaierige hal is toch niet echt ons ding.
Daarna weer op weg. We draaiden meteen de snelweg op en deze moesten we dus mijlenlang volgen. De smog was enorm. De stad en de omringende heuvels waren niet te zien. Toen we de wolkenkrabbers van downtown zagen, reden we ook meteen de file in. Die duurde behoorlijk lang, maar dat was niet zo erg. Tijd zat. De navigatie leidde ons redelijk goed door het verkeer en ineens zagen we weer de zee. tussen de palmbomen was het ineens blauw. En we waren er ook meteen!
Ons hotel lag 1 blok van de zee af. En het was de ruimste die we de hele vakantie gezien hadden. Laura en ik hadden zelfs onze eigen slaapkamer en er was een keuken. Prima geregeld dus. Alleen geen internet. Nadat we alles hadden uitgepakt besloten we via de zee naar 3th street te lopen. Dat was volgens de boekjes en de ingewijden de plek waar je mensen kon kijken, leuke winkeltjes trof en ook eettentjes.
Het was wat omlopen naar het strand, want hoewel we er bovenop zaten: we zaten er letterlijk boven. Boven op een klif van zo'n 20 meter over de hele lengte van het strand. We moesten op zoek naar een trap en een loopbrug over Highway 101 (de toeristische route langs de kust naar San Francisco. Die brug konden we bereiken door een stukje door een park te lopen, met alle figuren die je kent van de plaatjes: skaters, mannen die in slowmotion karate stonden te doen enz. Het zand was wat minder geel en korreliger (grover) dan het Noorzeestrand en er waren veel meer grote meeuwen die aan het schooien waren. En natuurlijk de onmiskenbare strandwachtershuisjes. De golven waren behoorlijk hoog, maar niet hoog genoeg om te surfen en we keken uit op Santa Monica Pier. En daar wilden de kinderen wel naar toe...Wij niet. We gaan morgen al naar Disney. Dan maar pootje baden moeten ze gedacht hebben en niet veel later liep Lieve met een natte broek weer over het strand naar een douchegebouw. Ze had de golf iets verkeerd ingeschat. Bij de douches konden de kinderen het zand van de voeten wassen en trokken we onze schoenen weer aan.
Weer de trap op en de klif op om boven vrij snel alweer bij 3th street uit te komen. Die straat ziet er best leuk uit: de bekende bouwstijl en geen verkeer. Wel veel straattheater en een groep van Hare Chrisna die ons toch wel wilden bekeren. Maar ook blanke buikdansereswanabees en goede zangers. Daar kwamen we ook een pizza-restaurant tegen die er wel aardig uitzag.
Er was gelukkig nog een plekje en achterin konden we gaan zitten. De ober maakte een praatje en dacht dat we uit Denemarken kwamen. Toen we zeiden dat we uit Nederland kwamen vroeg hij weer wat we daar spraken: Dutch. Dus we kregen een wondermooie "gutenabend". Een rood hoofd en verontschuldigingen toen hij hoorde dat dat Duits was. Ach, we hadden ons lachmomentje van de dag weer gehad. En ik kreeg mijn eerste tapbier van de vakantie: een Flat Tire Pale Ale. Wel lekker.
De pizza's waren trouwens ook prima! Na het eten liepen we weer over de straat terug naar ons hotel. Weer dezelfde straatfiguren, maar nu op een andere plek en op het eind van de straat was nog een modeshow. Dat wilden de kinderen wel eens even zien. Maar de zon was weg en de wind stak op van zee. Zo zonder jas was dat best wel koud, dus we liepen een blok door en daar was ons hotel alweer. Daar de kinderen snel met de nieuwe knuffels in bed gelegd en daarna zelf ook naar bed. Morgen vroeg eruit voor Disney!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten