Bakken aan het water

Na de natuurparken was het vandaag tijd op pad te gaan naar ontspanning. We reden vandaag verder naar het zuiden, richting Kernville. Onze eigen route leidde ons door een statepark, maar de navigatie niet. Dus voor vertrek nog eens op internet gezocht en daar een kaart van dat park gevonden (Sequoia State Parc) en het bleek een flink stuk dirtroad te zijn. Nu hadden we al ervaringen van Jeroen en Jacqueline gelezen over hun dirtroad, dus we hebben besloten de navigatieroute te volgen. Lange stukken rechtdoor over highway's langs citroenen en olijven. Na zo'n 60 mijl moesten we linksaf, naar de bergen. En even later begon het weer te slingeren en te stijgen. En slingeren is ook echt slingeren. Jens werd steeds stiller en het landschap steeds mooier.

Na even gestopt te hebben om van het uitzicht te genieten en de warmte te voelen slingerden we weer verder door de bergen. Jens was misselijk zei hij, dus steeds rustig rijden. Maar blijkbaar niet rustig genoeg, want ineens hoorden we kokhalsgeluiden achterin. Snel de auto aan de kant, maar de deur wilde pas open als de moter ook stilstond. Toen we daar achter waren waren we iets te laat voor Jens.

Na hem nieuwe kleren aangegeven te hebben en de auto schoongemaakt te hebben gingen we weer verder. We bleken vlak onder te top te zijn en al snel begon de afdaling. In de verte zagen we lake Isabella liggen. Kernvile ligt daar vlakbij. Meer stroomopwaards van de Kernriver.

We konden vlot inchecken en na de spullen uitgepakt te hebben, ging de badkleding aan en waren we weer op weg naar de rivier. We parkeerden de auto midden in het stadje, wat een echt wild west stadje bleek te zijn. Daar hebben we aan het water tussen alleen maar Amerikanen gezeten. Vooral de hispanics blijven dicht bij elkaar en gaan met stoel en partytent in het water zitten. De kinderen en de honden spelen er wat omheen.

Lieve ging meteen de rivier in, maar Jens keek eerst even de kat uit de boom en bleef wat in de buurt. Later, toen we wilden gaan eten, wilde Jens niet meer mee. Het water was dan ook wel erg lekker. Het stroomde, maar niet te snel en het had een lekkere temperatuur.

Eenmaal thuis hebben we ons snel omgekleed en zijn te voet weer naar het stadje gelopen. Daar gingen we eten in een echte diner. Iedereen had een amerikaanse hap: hamburgers met friet en coleslaw voor ons met een beker cola die werd bijgevuld als hij leeg was en de kinderen namen gepanneerde kipfilet met friet en sla. Het was er echt zo eentje met van die bankjes als zitjes. We hebben het erg naar ons zin gehad. Zeker nadat we nog een enorme milkshake ophadden en Laura een chocopie. Daarna weer rustig teruggewandeld en nog wat gezwommen in het zwembad. Daarna douchen en naar bed.