Op naar de beren

Na drie dagen San Francisco gingen we dan echt aan de rondreis beginnen. Alle spulletjes werden opnieuw in de koffers en tassen gedaan en de auto werd opgehaald in de binnenstad. Dat betekende dat we niet zelf een auto konden uitkiezen. We kregen een Dodge Nitro. Een zwarte Amerikaan met (als we het knopje omzetten) 4wd. Lang niet slecht!

De reis begon over de Bay Bridge op de onderste verdieping, Boven ons reed het inkomende verkeer. Wel een vreemde gewaarwording. De reis ging verder voorspoedig. De automaat went snel en de wegen zijn wel druk (5 banen breed), maar overzichtelijk. Ik heb wel de neiging om de hele tijd rechts te rijden. Dat hoeft hier niet. Een vrachtwagen van rechts inhalen is gewoon, maar zo voelt het niet.

We moesten vandaag veel boodschappen doen en da;s nooit een plezier voor de kinderen, zeker niet als ze moe zijn. In de Walmart moesten we veel van onze spullen kopen, zodat we niet elke keer uit eten moeten, maar ook op de kamer iets kunnen klaarmaken. Maar daar hebben ze nauwelijks verse spullen, dus daarvoor moesten we weer naar een andere winkel. Uiteindelijk is alles gelukt en konden we relaxter op pad.

Het landschap werd na de snelwegen en de boodschappen snel anders. De heuvels kwamen met geel gras en 'heel open' bos. Daarna werden de bomen hoger en het landschap meer verlaten. Meer bossen met dennen. We kwamen dus hoger. De thermometer gaf steeds 104 graden aan. En dat is heet! We passeerden een spookstadje en ineens gingen we echt klimmen. Uiteindelijk boven kwamen we uit in een westernstadje waar wekonden tanken. Iets later kwamen we bij de poort van Yosemite National Park. Na een pas voor alle parken te hebben gekocht konden we verder over een erg bochtige weg door het woud.

Na enkele mijlen was er aan de rechterkant een parkeerplek met nogal wat auto's en mensen die foto's aan het maken waren. Dan is het waarschijnlijk interessant. Dus we stopten ook en daar was het uitzicht op de vallei. Met El Capitan en The Half Dome. Erg mooi.

Snel weer in de auto en verder, want het werd al laat en we moesten ook nog eten maken en proberen de kinderen op bed te krijgen.

In de vallei was onze cabin. Een erg stoffig, vies hutje met een tentdoek eromheen en vier bedden met schoon linnengoed en de buren op een halve meter. Maar dat heeft ook wel wat.'s Avonds na het eten gingen de kinderen snel slapen, ook al koelde het maar langzaam af. We zaten nog even buiten. Ineens geritsel en geschuifel en daar liep een dier. Eerst dachten we aan een kat. Maar het liep regelrecht naat een  food locker van de overburen en maakte die met een poot open: een wasbeer. Dat dier weggejaagd en die locker goed afgesloten., want dat was dus het probleem.