vrijdag 13 juli 2012

Wij gaan op berenjacht! Wij zijn niet bang

We hebben goed geslapen in onze cabin. Wel moeten wennen aan alle geluidjes en aan het feit dat je eten, drinken en toiletartikelen in een metalen kist buiten staan. Even deo'en met aankleden is dus niet zo eenvoudig. Het was deze nacht goed afgekoeld naar zo'n 62 graden en we hebben tot half acht geslapen.
Provisorisch het ontbijt in elkaar gezet, koffie bij de kampwinkel gehaald en eekhoorntjes geteld. Die beestjes zitten echt overal. Ook de vallei nog eens goed kunnen bekijken. De bomen zijn hier zo'n 30 meter hoog en aan beide kanten zijn de rotswanden enorm hoog. Ik schat zo'n  2 a 300 meter.

Het doel van vandaag was een wandelingetje maken naar een waterval en daarna zwemmen in de rivier. Maar het was warm. Heel warm. 110 graden in de vallei en dat was zelfs voor de parkrangers bijzonder. Normaal is het zo'n 15 a 20 graden koeler. Dat was dan ook goed te merken aan het lopen. Dat was vermoeiender. Veel drinken, veel stoppen en niet te ver lopen. Dat helpt.

De waterval is er een uit het boekje! Breed en met veel water. Alsof de Dommel naar benenden stort. Het vernevelde ook goed en dat verkoelde goed. Daarna weer teruggelopen naar de bushalte. Daar de shuttlebus gepakt naar de village waar de kinderen hun junior park rangerspeltje kregen en waar ook een nederzetting van de oude indianen was.

En weer in de bus naar de rivier. Daar een plekje opgezocht op een grindstrandje. Daar bleek ook een hertenbok te lopen. Met een gewei. De kinderen hebben lekker kunnen spelen en zwemmen en wij hebben van het uitzicht genoten. Later kwamen er nog twee jonge bokken uit de struiken om wat  te drinken en later liepen de drie hertenbokken door het water naar de overkant. Terwijl Jens vlakbij aan de waterkant een van de herten nadeed. Dronk het hert, dan deed Jens dat na. Schudde het hert met de kop, dan Jens ook. En liep het door, dan ging Jens ook op handen en voeten door. Was het hert weg, ging Jens vrolijk verder met het bouwen van een zandkasteel.

's Avonds hebben we het buffet in Curry Village genomen. Niet duur, maar ook niet bijzonder goed. Op de terugweg kwamen we nog een hert met twee jongen tegen. Daarna de kinderen weer naar bed, maar slapen ging nu moeilijker. Het koelde namelijk maar heel erg moeizaam af. Uiteindelijk gingen ze slapen  en kregen we nog bezoek van een wasbeer. Dat was de enige beer die we gezien hebben.





1 opmerking:

  1. Hallo allemaal, fijn dat we jullie weer kunnen volgen, en wat een leuk verhaal van Jens met de herten. Zo te lezen is het daar erg mooi. Nu op naar het volgende avontuur.
    Hier is het ook even spannend geweest, Ome Kees heeft een herseninfarkt gehad, meer gaat gelukkig weer goed en is ook weer thuis, waarschijnlijk ook zonder gevolgen. Grt Hans en Willy

    BeantwoordenVerwijderen